Ρενιέρης, Μάρκος

(Τεργέστη 1815 – Αθήνα 1897). Νομομαθής, διπλωμάτης και ιστορικός συγγραφέας. Μετά τις νομικές σπουδές του στο πανεπιστήμιο της Πάντοβα, εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα, όπου υπηρέτησε ως δικαστικός (1837-1861), πρεσβευτής στην Κωνσταντινούπολη (1861-1864), καθηγητής της συγκριτικής νομοθεσίας στο πανεπιστήμιο και, τέλος, ως υποδιευθυντής και διευθυντής της Εθνικής Τράπεζας (1864-1890). Κατά την Κρητική επανάσταση του 1866 ο Ρ. οργάνωσε αποστολές εθελοντών και εφοδίων στην Κρήτη. Ήταν επίσης ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού (1877-1897). Μετέφρασε στα ελληνικά νομικά, φιλοσοφικά και λογοτεχνικά έργα και συνεργάστηκε με σοβαρές ιστορικοφιλολογικές μελέτες στα περιοδικά Ερανιστής και Spectateur d’Orient. Από τα αυτοτελή έργα του αξίζει να σημειωθούν τα εξής: Περί Βλοσσίου και Διοφάντους έρευναι και εικασίαι (1879), Ιστορικαί μελέται: Ο Έλλην πάπας Αλέξανδρος E’ (1881), Μητροφάνης Κριτόπουλος (1893).